فرماندار شهرستان نهاوند گفت: ما باید بپذیریم که بحران کم آبی جدی است و تأمین آب شرب در شهرستان نهاوند در اولویت قرار دارد.
به گزارش فریاد نهاوند آنلاین ، ضرغام احمدوند در جلسه شورای کشاورزی شهرستان نهاوند، اظهار کرد: با توجه به کاهش بارندگی‌ها در سال آبی جاری، بحث آب حیاتی است و ما باید بپذیریم که بحران کم آبی جدی است.
وی تصریح کرد: در همین راستا اولویت در شهرستان تأمین آب شرب مردم است و ما نمی‌توانیم کشاورزی را در اولویت قرار دهیم چراکه بعضی از روستاهای شهرستان آب شرب ندارند.
احمدوند افزود: کشاورزان شهرستان هم نباید بیشتر از سهمیه چاه‌های آب کشاورزی‌شان استفاده کنند و برای اجرای برنامه‌های اصلاح الگوی کشت و کشت محصولات کم‌آب بر در شهرستان باید از اکنون تصمیم بگیریم.
فرماندار نهاوند در ادامه خطاب به مدیران شهرستان گفت: ما پذیرفته‌ایم که مدیر جمهوری اسلامی باشیم اما متأسفانه در برخی زمینه‌ها فضای مدیریتی در شهرستان به شکلی است که مسائل را به هم پاس کاری می‌کنیم.
وی یادآور شد: نهاوند به عنوان شهرستانی که قطب کشاورزی است و این امر بار بر روی دوش کشاورزی و ادارات مرتبط با حوزه کشاورزی شهرستان را سنگین‌تر کرده است.
احمدوند خاطرنشان کرد: کشاورزی در کشور ما بسیار اهمیت دارد و در کنار تغییر اقلیم و کم بارشی در کشور و در استان، برای حل مشکل این حوزه‌ها همه دستگاه‌ها و ادارات وظیفه دارند که همکاری و کمک کنند.
وی تأکید کرد: به طور قطع اداره جهاد کشاورزی به تنهایی نمی‌تواند مشکل کم‌آبی را در بخش کشاورزی به تنهایی حل کند و همکاری همه ادارات نیاز است.
فرماندار نهاوند اضافه کرد: در قبال اصلاح الگوی کشت ما به عنوان استان پایلوت که البته خوب هم ورود پیدا کرده‌ایم، باید به موقع و در زمان خودش وارد عمل شویم چراکه مدیریت تنها پشت میز نشستن نیست و چون مسئولیت پذیرفته‌ایم باید تبعاتش را هم بپذیریم.
به گفته احمدوند، اصلاح الگوی کشت هم به نفع شهرستان و هم به نفع کشاورزان است و برای اجرای این مهم باید همه نهادهای مرتبط با هم همکاری و به موقع وظایف‌شان را انجام دهند.
وی بیان کرد: برای اجرای برنامه‌های اصلاح الگوی کشت، افزایش کشت‌های کم‌آب بر و ممنوعیت کشت‌های دوم و کشت‌های ممنوعه که مواد مخدر محسوب می‌شوند، باید از همین الان شروع کنیم و در بخش‌هاو روستاهای شهرستان اطلاع رسانی و بنر زده شود.
فرماندار نهاوند در پایان تأکید کرد: در این زمینه باید به کشاورزان آموزش‌های لازم داده و از کشاورزان تعهد گرفته شود چون بعد از کشت محصول و بالا آمدن کشت، این اقدامات دیگر فایده‌ای ندارد.
