«عزیزالله بیات » تاریخ‌ نگار و استاد دانشگاه در سال ۱۲۹۹ خورشیدی در شهر نهاوند به دنیاآمد . پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در نهاوند ، برای ادامه‌ تحصیل به تهران رفت و در دانشسرای عالی تهران به تحصیل پرداخت و سال ۱۳۲۳ با مدرک کارشناسی دانش‌آموخته شد . سپس در سال ۱۳۳۲ از طرف اداره فرهنگ به کرمانشاه رفت و به مدت ۲۰ سال در مدارس این شهر مشغول تدریس بود. او در این سال‌ها به پژوهش در باب تاریخ و جغرافیای منطقه کرمانشاه پرداخت و چند کتاب درباره تاریخ و جغرافیای این منطقه به نگارش درآورد. بیات در سال ۱۳۴۲ با استفاده از بورسیه تحصیلی کارمندان دولت به فرانسه رفت و به تحصیل در رشته تاریخ و جغرافیا پرداخت و در سال ۱۳۴۸ با درجه دکترا از دانشگاه «پل ساباتیه» در شهر «تولوز» فارغ التحصیل شد و پس از بازگشت به ایران از سال ۱۳۵۰ به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه ملی (شهید بهشتی فعلی) مشغول به کار شد. او علاوه بر دانش اندوزی در رشته تاریخ و جغرافیا ، ردیف های موسیقی را به مدت چهار سال نزد «ابوالحسن صبا » فراگرفت و گاهی در خلوت خودش ساز می‌نواخت. او به خطوط و زبان‌های باستانی ایران مسلط بود و افزون بر ۴۰ کتاب در زمینه های تاریخ و جغرافیا تالیف و منتشر کرد که از مهمترین آنها می‌توان به تاریخ تطبیقی ایران از سلسله ماد تا پهلوی، کتاب درسی جغرافیا برای دانشسراها و دبیرستان ،کلیات جغرافیای طبیعی و تمدنی ایران، و تاریخ مختصر ایران اشاره کرد. او در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا در دانشگاه آزاد اسلامی، دانشگاه الزهرا و تربیت مدرس تهران تدریس می‌کرد. دکتر عزیزالله بیات ، پس از یک دوره بیماری در آبان ١٣٩١ درگذشت . یاد و نامش گرامی باد .