(با کریمان کارها دشوار نیست)

بر آن هستیم تا به لطف خداوند متعال و همکاری و همیاری شما همشهریان گرانقدر نهاوندی، پویش کاهش هزینه های ختم و پذیرایی «فقط آب و چای» در مراسمات ترحیم را راه‌اندازی کنیم.

زهرا سهرابی (خبرنگار)

امروزه در گوشه و کنار جامعه (شهر و روستا) می بینیم که افراد بسیاری علاوه بر تحمل مصیبت عزیزی از دست رفته می بایست نگران پذیرایی های پر هزینه و سرسام آور بعد از مصیبت نیز باشند.که این امر خلاف سنت پیامبر اکرم"ص" و امامان معصوم و سیره بزرگان دین است.

برگزاری مراسم‌های ساده و بدون تجمل‌گرایی، مصداق بارز پرهیز از اسراف و تبذیر است. آداب پذیرائی توسط صاحبان عزا، بدعتی خلاف سنت پیامبر اکرم "ص" در روايات آمده است كه رسول گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله)پس از شنيدن خبر شهادت جعفر بن ابى طالب به مدت سه روز براى خانواده ايشان غذا تهيه نموده و براى آنها فرستادند و از آن هنگام فرستادن غذا براى صاحبان عزا و مصيبت دیدگان به سنتی نیکو تبدیل گرديد.

امام صادق(ع) می‌فرماید: الاکل عند اهل المصیبهْ من عمل الجاهلیهْ و السنهْ البعث الیهم بالطعام: غذا خوردن نزد مصیبت زدگان و با خرج آنان، از رفتارهای جاهلیت است و سنت پیامبر(ص) فرستادن غذا برای مصیبت دیدگان است.

امام صادق (ع) در حدیثی دیگر، درباره حضور در خانه و مجالس میت برای تسلی بخشی به بازماندگان می‌فرماید: «التعزیه الواجبه بعد الدفن و قال کفاک من التعزیه أن یراک صاحب المصیبه» تسلیت دادن به خانواده متوفی مستحب مؤکد است که باید بعد از دفن میت انجام شود و مقدار تسلیت آن است که در مجلسی حاضر شوی تا صاحب عزا همدردی تو را ببیند. (وسائل الشیعه، ج۳، ص۲۱۶)

در توضیح‌المسائل مراجع عظام نیز چنین آمده است: بعد از دفن، مستحب است صاحبان عزا را سرسلامتی دهند، ولی اگر مدتی گذشته است که به واسطه سرسلامتی دادن مصیبت یادشان می‌آید، ترک آن بهتر است و نیز مستحب است تا سه روز برای اهل خانه میت غذا بفرستند و غذا خوردن نزد آنان در منزلشان مکروه است. اکنون این سؤال پیش می‌آید که: آیا غذا خوردن در منزل صاحب مصیبت حرام است یا نه؟ در پاسخ باید گفت: برخی از فقیهان شیعی به دلیل برخی از روایات، می‌گویند: غذا خوردن در منزل متوفی در سه روز اول فوت متوفی، کراهت دارد و یا حداکثر خوردنش اشکال دارد.

گاهی دیده میشود که صاحبان عزا برای شادی و آرامش روح متوفی خود فقط مراسم عزاداری برگزار میکنند و هزینه اطعام و پذیرایی آن را صرف نیازمندان می کنند.که این امر در راستای سنت پیامبر اکرم"ص" امری پسندیده و با ارزش است. و ای کاش در همه شهرها این فرهنگ مطلوب نهادینه شود،تا خانواده این عزیزان دیگر دغدغه پذیرایی و هزینه های گزاف را متحمل نشوند و زیر بار گرفتاری و بدهی های سنگین گرفتار نشوند.

در کنار مراسم پذیرایی میبینیم که افراد بسیاری با نصب انواع بنر و چاپ آگهی های عرض تسلیت، نصب پارچه و به همراه داشتن تاج گل های بزرگ و... توسط میهمانان و شرکت کنندگان و دعوت از مداحان متعدد در مجالس ختم این موضوع را برای دیگران امری واجب مرسوم و تلقی کرده اند که اسباب چشم و هم چشمی و رقابت های باطل را فراهم میکند.و هزینه های زیادی در پی دارد.

برخی از افرادی که تمکن مالی بالایی دارند، میتوانند هزینه اینگونه مراسم را به نیت اجر و ثواب اخروی متوفی برای تهیه خرید جهیزیه زوج های کم درآمد، و یا کمک به مراکز نگهداری کودکان بی سرپرست، معلول ذهنی، جسمی، افراد تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) و بهزیستی و خیریه های دیگر تقدیم نمایند. و از جمله اقدامات دیگر اینکه با همکاری معتمدین محل خود هزینه مراسمات ترحیم را صرف تامین دیه زندانیان مالی که مدتهای زیادی خانواده آنها بدون سرپرست مانده و درآمد آنچنانی ندارند نمایند، و یا هزینه را به صندوق های مالی خیریه برای حمایت از اقشار ناتوان و بی بضاعت جامعه هدیه نمایند. و با ساده‌سازی این مراسم، ضمن کاهش بار مالی بر دوش خانواده‌های داغدار، به ارزش‌های اسلامی و انسانی نیز عمل کنیم.

مراکز بهداشتی یا درمانی هر شهرستانی گاها نیازمند خرید برخی از دستگاههای بیمارستانی هستند که مردم آن دیار برای امور درمانی مجبور به مراجعه به شهرهای دیگر هستند، اگر امکان تقدیم این هزینه ها به مراکز بهداشتی و درمانی و تقویت زیر ساخت های آنها و دستگاههای مدرن برای این مراکز شود بی گمان اجر و ثوابش از اندازه خارج خواهد بود.

احداث و تعمیر مدارس، تجهیز کتابخانه ها و مراکز آموزشی و فرهنگی،تقویت زیرساخت های دانشگاهی در هر شهر و دیاری نمونه باقیات الصالحاتی است که میتواند با حذف هزینه های پذیرایی در مراسمات ختم و عزاداری و اهداء به این مراکز منشاء خیر و برکت و قطعا از آثار ماتآخر است.

بیاییم با شرکت در مراسم خاکسپاری و ختم و فاتحه همراهی و همدردی خود را با خانواده داغدار درگذشتگان نشان دهیم.

خانواده درگذشتگان از دعوت اشخاص و افراد غریبه و حتی دوست و فامیل برای شام و ناهار خودداری نمایند.

اقوام فرد درگذشته و دیگران نیز با عدم حضور حتی در صورت دعوت از جانب صاحبان عزا در مراسم شام و ناهار حضور نیابند.

به جای خرید تاج گل بزرگی که ساعاتی بعد به زباله دان میرود میتوان ویلچری خرید و معلولی را از ناتوانی حرکتی نجات داد.

انتظار از مردم فهیم و با فرهنگ نهاوند این است که این رسم غلط که اسباب نارضایتی خداوند و خلاف دستور بزرگان دین و سبب گرفتاری برای صاحبان عزا می باشد را به کناری نهند و همه هزینه های ختم و عزاداری را در امور خیریه آنچنان که خود میدانند(آموزش و پرورش-دانشگاهها-بهزیستی- کمیته امداد امام خمینی (ره)-دستگیری و کمک به فقرا و خانواده های کم توان- بهداشت و درمان-خرید جهیزیه برای عروس و داماد های مستضعف-بیماران صعب العلاج-و هر مسیری که موجب رضایت خداوند است)مصروف نمایند. و همگان مطمئن باشند که بر اساس تعالیم دینی و اصول انسانیت خیر و صلاح همه ما در این است.

از همه اقشار جامعه، به ویژه روحانیون، بزرگان و معتمدین محله‌ها دعوت می‌شود تا با فرهنگ‌سازی و ترویج مراسم‌های ساده و بدون تجمل‌گرایی، در این امر خطیر مشارکت نمایند.

با توجه به این مطالب، امیدواریم که این مسئله مهم در جلسات شورای فرهنگ عمومی مطرح، پیگیری و مصوب شود، و تبلیغات محیطی مناسب از سوی دستگاههای مربوطه در سطح شهر و روستا برای تنویر افکار عمومی و اطلاع رسانی به مردم انجام گیرد.

#نه-به-مراسم-پر-هزینه-عزا-و-ترحیم

#نه-به-حرف-مردم

#نه-به-چشم-و-همچشمی-در-برگزاری-مراسم

#نه-به-مراسمات-غیرضروری-عزا-و-عروسی

#شادی-روح-عزیز-از-دست-رفته-با-کمک-به-همنوعان