با نزدیک شدن به روزهای منتهی به انتخابات اخبار محافل سیاسی جناح های مختلف بازگو کننده فضای داخلی هر جریان است و اینکه آسمان کدام طیف آبی آفتابی و کدام طیف ابری و طوفانی است.

به گزارش خبرنگار فریاد نهاوند آنلاین و به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ این روزها با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری 1400 موضع گیری های سیاسی جناح های مختلف برای ورود به گود رقابت ها هر روز بیشتر و اخبار نقل شده از محافل هر جناحی حکایت از اوضاع داخلی آن جناح سیاسی دارد.

اما در بین جناح های سیاسی، اصلاح طلبان این روزها بیش از جبهه مقابل خبرساز شدند؛ اخبار رسمی و غیررسمی از اردوگاه اصلاحات حاکایت از آسمان ابری این جریان سیاسی دارد، عدم هماهنگی برای ورود به انتخابات و تشتت آرا به وضوح در این جناح سیاسی به چشم می خورد.

تشکیک در برد و باخت انتخابات

برخی چهره های اثرگذار در این جریان نسبت به اصل ورود به انتخابات دچار تشکیک هستند؛ به نظر می رسد این تشکیک ریشه در عملکرد اصلاح طلبان در دو انتخابات 92 و 96 دارد.

حمایت اصلاح طلبان از حسن روحانی در دور دوره انتخابات ریاست جمهوری نه تنها آورده ای برای این جریان نداشته بلکه هزینه های سیاسی بسیاری برای اردوگاه اصلاحات تراشیده است. دسته ای اصلاح طلبان دچار تردید شدند که به خاطر عملکرد ضعیف دولت مورد حمایت آنها آیا بار دیگر مردم به وعده و نظر آنها اعتماد خواهند کرد یا نه؟

این دسته نگران هستند که با ورود دوباره به عرصه رقابت های انتخابات 1400 دچار شکست مفتضحانه شوند.

رادیکال هایی که همچنان به دنبال تحریم انتخابات هستند

این دسته از اصلاح طلبان البته تنها یک ضلع اختلافات را شامل می شوند؛ چرا که دسته ای دیگر از این جناح سیاسی که عمدتا تندروها و رادیکال های اصلاح طلب را شامل می شود، باز هم کلید واژه تحریم انتخابات را سر دست گرفته و معتقدند نباید نظام و ساختار انتخاباتی را پذیرفت.

پشت پرده این دیدگاه در اردوگاه اصلاحات در مشاجره کرباسچی و تاج زاده در کلاب هوس افشا شد؛ تاج زاده که اثرگذاران در فتنه 88 بود در مقابل دیدگاه برخی دیگر از هم حزبی های خودش معتقد است باید انتخابات تحریم شود؛ او معتقد است اصلا نباید اصلاح طلبان در انتخابات های اخیر هم ورود می کردند، نه رای می دادند و نه لیست!

دست خالی نهاد اجماع ساز و توسل به گزینه های حداقلی

این میان نهاد اجماع ساز که چندماهی هست که به زعم اردوگاه اصلاحات ساختاری منسجم برای سرو سامان دادن به این جناح سیاسی است اما هنوز نتوانسته است به یک گزینه حداقلی برای ورود به انتخابات برسد.

دست خالی نهاد اجماع ساز از گزینه حداقلی برای ورود به صحنه رقابت های انتخابات وقتی آشکار می شود که «جواد امام» از چهره های اصلاح طلب، اعلام می کند که «حسن خمینی»هم از گزینه های مورد حمایت اصلاح طلبان است.

به نظر می رسد اصلاح طلبان در جستجوی گزینه مناسب به چهره هایی که از کمترین سابقه اجرایی بی بهره هستند متوسل شدند در حالی که بسیاری از اصلاح طلبان که در مناسب مختلف اجرایی دارای سابقه هستند این را خوب می دانند که نبود تجربه در امور اجرایی کشور خلا بزرگی به شمار می رود.

آن عده ای که مشتاق به ماندن در قدرت هستند

این میان اما برخی اصلاح طلب های مشتاق به حفظ قدرت تلاش می کنند قبل از نام حسن خمینی نام علی لاریجانی را به عنوان گزینه مورد قبول طیف اصلاح طلب معرفی کنند. این بخش از جبهه اصلاحات برای ماندن در قدرت به دنبال گزینه های بینابینی است در حالی دیدگاه این دسته نیز منتقدان بسیاری در درون ارودگاه اصلاحات دارد به گونه ای که موسوی لاری نایب رئیس مستعفی شورای سیاست گذاری اصلاحات حمایت از لاریجانی را خودکشی سیاسی اصلاح طلبان دانسته است.

دست آخر هم برخی کاندیداهای قدیمی در این جریان مانند عارف هستند که همچنان تصور می کنند حقشان از سوی برخی دیگر خورده شده است. این چهره های قدیمی اصلاحات از سازوکار شورای سیاست گذاری کنار گذاشته شدند و در حالی حاضر نیستند زیر بیرق کسی بروند که حتی شنیده شده  حتی زیر بار حرف خاتمی هم نمی روند.

کثرت کاندیداها و تاکید بر اجماع بر روی یک گزینه

این میان اما اخبار جبهه مقابل نیز حاکی از کثرت کاندیداهاست. جبهه انقلاب در حالی با گزینه های پر تعداد و مکرر داوطلب برای ورود به عرصه رقابت های انتخاباتی مواجه است که طیف های مختلف در خصوص وحدت شک ندارند.

بزرگان این جریان معتقدند باید یک گزینه از جبهه انقلاب کاندید شود و همه طیف ها برای واحد بودن گزینه نهایی تلاش کنند. به نظر می رسد با وجود کثرت گزینه ها اما این جریان تنها درباره انتخاب گزینه نهایی با هم تفاوت دارند.